Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Ειδικοί Μαγνητικoί τομογράφοι απεικόνισης αρθρώσεων



Mε τα συστήματα αυτά επιτυγχάνεται υψηλή ποιότητα εικόνας και άνεση του εξεταζόμενου κατά την διάρκεια της εξέτασης αποφεύγοντας την κλειστοφοβία.


Η παροχή υψηλού επιπέδου απεικόνισης των αρθρώσεων αποτελεί σταθερό στόχο για την ακτινολογία καθώς αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι των μαγνητικών που πραγματοποιούνται και είναι εύκολες σχετικά στην γνωμάτευση. Αυτό επιτυγχάνεται από τους ακτινολόγους, με τη χρήση σύγχρονων και τεχνικά απλών λύσεων.
Η τελευταία λύση για τους κλειστοφοβικούς και μη ασθενείς 
είναι οι μικροί σε μέγεθος  εξειδικευμένοι τομογράφοι υψηλού πεδίου από υπεραγώγιμο μαγνήτη για την απεικόνιση των κύριων αρθρώσεων των άκρων.
● Αγκώνας
● Πηχεοκαρπική
● Άκρο χέρι
● Γόνατο
● Ποδοκνημική
● Άκρο πόδι

Πλεονεκτήματα





Εξαιτίας αυτής της εντοπισμένης χρήσης του, το σύστημα έχει σχεδιασθεί ως μια μικρογραφία ολόσωμου τομογράφου,  ώστε μόνο η προς απεικόνιση άρθρωση να βρίσκεται μέσα στον τομογράφο, ενώ ο ασθενής είναι καθισμένος σε μια αναπαυτική πολυθρόνα βλέποντας τηλεόραση, ακούγοντας μουσική ή διαβάζοντας, εάν το επιθυμεί.

 Ως εκ τούτου τομογράφοι τέτοιου τύπου συνδυάζουν εξαιρετικά τα πλεονεκτήματα ενός προηγμένου ολόσωμου τομογράφου υψηλού πεδίου (ομοιογένεια πεδίου, ποιότητα και λεπτομέρεια εικόνας) και ενός ανοιχτού τομογράφου (άνετη και φιλική προς τον ασθενή εξέταση, δυνατότητα για εξέταση σε κλειστοφοβικούς).
Επίσης αυτά τα συστήματα έχουν ιδιαίτερα χαμηλο κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας, μπορούν να τοποθετηθούν σε χώρους μικρότερους και τεχνικά ανέφικτους για κανονικό μαγνητικό τομογράφο και δεν απαιτούν ιδιαίτερα εξειδικευμένο προσωπικό για την λειτουργία τους. 


Μειονεκτήματα

Μειονεκτήματα αυτών των συστημάτων είναι η χαμηλότερη ποιότητα απεικόνισης σε σχέση με κλασσικό μαγνητικό τομογράφο με πολυκάναλα πηνία και την δυνατότητα εφαρμογής τεχνικών παράλληλης απεικόνισης, ο μεγαλύτερος χρόνος απεικόνισης ο οποίος σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να ενοχλήσει τον εξεταζόμενο καθώς η ακινησία του άκρου για χρόνο άνω των 20 λεπτών ενδέχεται να είναι κουραστική, η αδυναμία λήψης διαφόρων τεχνικών απεικόνισης που είναι διαθέσιμες σε κλασσικούς μαγνητικούς τομογράφους (diffusion, T2 relaxography, ειδικές 3d ακολουθίες, ακολουθίες εξουδετέρωσης κίνησης - BLADE) και η αδυναμία απεικόνισης παχύσαρκων ασθενών ή ασθενών με μεγάλα άκρα ή με ασθενής με νάρθηκα λόγω του περιορισμένου πεδίου απεικόνισης. Επίσης είναι άβολη η απεικόνιση κάτω άκρων και του αγκώνα μικρών παιδιών λόγω μικρού μήκους των άκρων και είναι δεδομένη η αδυναμία ανοχής του μεγάλου χρόνου απεικόνισης και η παραμονή σε ακίνησια. 


Άλλα συστήματα χαμηλότερου πεδίου για άλλες εφαρμογές

Άλλα συστήματα με την δυνατότητα κινητής τράπεζας προσφέρουν την δυνατότητα απεικόνισης σε διάφορες στάσεις για να επιτευχθεί απεικόνιση της άρθρωσης με φορτίο βάρους γιατί πολλές φορές η απεικόνιση με τον ασθενή σε οριζόντια θέση είνα ανεπαρκής για την ανάδειξη λειτουργικών βλαβών στην μέση, της ποδοκνημικής και του γόνατος. Ένα τέτοιο σύστημα βλέπουμε παρακάτω.




Πηγή

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Διαδραστικό σύστημα ανάλυσης όζων στην ψηφιακή ακτινογραφία θώρακος

Διαδραστικό σύστημα ανάλυσης όζων στην ψηφιακή ακτινογραφία θώρακος.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο... ( με τη δυνατότητα του zoom ) 

zoom σελίδα 1                             zoom σελίδα 2                           zoom σελίδα 3



Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

CadStream Mαγνητικής Mαστού



cad.jpg
To CADstream αποτελεί ένα εξελιγμένο σύστημα υποβοηθούμενης ανίχνευσης ύποπτων περιοχών στην μαγνητική τομογραφία μαστού. Η τεχνολογία CAD (Computer Aided Detection) είναι μια πρωτοποριακή τεχνολογία η οποία, σε συνεργασία πάντα με τον Ιατρό Ακτινολόγο, έχει σαν στόχο το βέλτιστο δυνατό διαγνωστικό αποτέλεσμα  για τον εξεταζόμενο.
Η μαγνητική τομογραφία μαστού τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στις απεικονιστικές διαγνωστικές πρακτικές. Παγκοσμίως παρατηρείται μια ραγδαία αύξηση  του ενδιαφέροντος των κλινικών Ιατρών για την συγκεκριμένη εξέταση.
Στην κατεύθυνση αυτή ο Αμερικανικός Οίκος Confirma Inc. ανέπτυξε ένα πρωτοποριακό λογισμικό υποβοηθούμενης ανίχνευσης (CAD) υπόπτων για κακοήθεια περιοχών  του μαστού το οποίο βοηθάει τον Ακτινολόγο στο να κάνει την διάγνωσή του γρήγορα και με πολύ μεγάλη ακρίβεια, χάρη στα «εργαλεία» που του προσφέρει το CADstream.
Ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος CADStream είναι πολύ απλός και εύκολος. Mε την ολοκλήρωσή της  Μαγνητικής Τομογραφίας Μαστού οι εικόνες μεταφέρονται μέσω DICOM από την  κονσόλα του μαγνήτη στον σταθμό εργασίας του CADstream. Σε τέσσερα περίπου λεπτά το σύστημα έχει επεξεργαστεί την εξέταση η οποία είναι πλέον έτοιμη για την τελική διάγνωση από τον Ακτινολόγο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι υπάρχει απόλυτη συμβατότητα του CADstream με όλες τις κατασκευάστριες εταιρίες μαγνητικών τομογράφων.
Το CADstream είναι το μόνο σύστημα το οποίο έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για την επεξεργασία  εικόνων από Μαγνητικές Τομογραφίες Μαστού καθώς επίσης είναι το μόνο σύστημα που έχει «δομηθεί» πάνω στον άτλαντα BIRADS του Αμερικάνικού Κολεγίου Ακτινολογίας (ACR).
Επικοινωνήστε μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες και βιβλιογραφία.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Σαββατοκύριακο δωρεάν εξετάσεων μαστού στη Θεσσαλονίκη


Κοινωνική Οργάνωση 'ΑΓΑΠΗ' σε συνεργασία με το Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού 'ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ' Νομού Θεσσαλονίκης οργανώνει το Σάββατο 18 και την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012 εκδήλωση με θέμα την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, που θα πραγματοποιηθεί στο χώρο

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Ανδρικός καρκίνος μαστού


Όλη η συζήτηση και η επαγρύπνηση για τον καρκίνο του μαστού επικεντρώνεται στις γυναίκες, αφού σ’ αυτές είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου ( σχεδόν το 30% των καρκίνων στο γυναικείο φύλο είναι καρκίνοι του μαστού). Όμως, η νόσος δεν αποτελεί γυναικείο «προνόμιο», καθώς εμφανίζεται και στους άνδρες.
Υπολογίζεται ότι το 1% των καρκίνων αυτού του οργάνου αφορά το ισχυρό φύλο, ενώ συνολικά το 0,5- 0,7% των καρκίνων στους άνδρες αφορούν τον μαστό. Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου παραμένει σταθερή τα τελευταία χρόνια.
Η σπανιότητα της δεν επιτρέπει εκτεταμένες έρευνες και αποτελεί έναν από τους παράγοντες που οδηγούν τους ασθενείς στο γιατρό όταν ο καρκίνος βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Ένας άλλος λόγος για την καθυστερημένη διάγνωση είναι και η αμηχανία που αισθάνονται οι άνδρες όταν το «θηλυκό» όργανο τους παρουσιάσει κάποια διαταραχή.
Ο ανδρικός καρκίνος του μαστού εμφανίζεται συνήθως σε μεγαλύτερη ηλικία ( μέσος όρος τα 65 έτη) ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία του γίνεται αντιληπτός από την κλινική εξέταση (σ’ αυτό βοηθά και το μικρό μέγεθος του ανδρικού μαστού). Πολύ μικρό ποσοστό μπορεί η νόσος να έχει μη διηθητική μορφή – in situ ( 5% ).
Έχει διαπιστωθεί πως συχνά υπάρχει οικογενειακό ιστορικό της πάθησης, σε άνδρες ή γυναίκες συγγενείς.
Ως παράγοντες κινδύνου έχουν ενοχοποιηθεί ορμονικές διαταραχές, η έκθεση σε ακτινοβολία η γενετική προδιάθεση κ.λ.π.
Η κλινική εμφάνιση της είναι αυτή μιας σκληρής μάζας στο μαστό ( έκκεντρα, ενώ η γυναικομαστία είναι κεντρική συμμετρική διόγκωση )  που στη συνέχεια αυξάνει σε μέγεθος και μετά διηθεί το δέρμα, δημιουργώντας εξέλκωση. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και εκροή αιματηρού υγρού από τη θηλή ( αιματηρή ρύση ).
Εκτός από την κλινική εξέταση, την μαστογραφία και το υπερηχογράφημα, η διάγνωση γίνεται με παρακέντηση της βλάβης και κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση.
Η θεραπεία της νόσου είναι ίδια με τον καρκίνο του γυναικείου μαστού: Χειρουργική ( μαστεκτομή και επέμβαση στους λεμφαδένες της μασχάλης), Χημειοθεραπεία και Ακτινοθεραπεία. Επειδή σε υψηλό ποσοστό οι ορμονικοί υποδοχείς είναι θετικοί, χορηγείται και ορμονοθεραπεία.
Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από το μέγεθος του όγκου, την ύπαρξη λεμφαδενικών μεταστάσεων και άλλων ιστολογικών χαρακτηριστικών του όγκου ( στην ουσία δεν διαφέρει από την πρόγνωση του καρκίνου στις γυναίκες, αντίστοιχου σταδίου.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Στο χρόνο ή πιο νωρίς πρέπει να γίνεται ο μαστογραφικός έλεγχος μετά από θεραπεία διατήρησης του μαστού;


Ο καλύτερος χρονικός προγραμματισμός και η συχνότητα του μαστογραφικού ελέγχου σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού μετά από θεραπεία διατήρησης μαστού είναι αμφιλεγόμενη.
Οι κλινικές οδηγίες του National Comprehensive Cancer Network (NCCN) συστήνουν μαστογραφία 6-12 μήνες μετά την ακτινοθεραπεία, ενώ η American Society of Clinical Oncology (ASCO) συστήνει η πρώτη μαστογραφία μεταθεραπευτικά να γίνεται  ένα χρόνο μετά τη διάγνωση  και όχι νωρίτερα από έξι μήνες μετά από την ολοκλήρωση της ακτινοθεραπείας.
Ένα ασφαλιστικό ταμείο υγείας στις ΗΠΑ αποφάσισε  πρόσφατα να ακολουθήσει ένα πιο συντομευμένο χρονοδιάγραμμα μαστογραφικού ελέγχου κατά τη διάρκεια των 2 πρώτων χρόνων  μετά τη θεραπεία διατήρησης μαστού.

Αυτή η αναδρομική μελέτη πραγματοποιήθηκε με στόχο να προσδιορίσει την ικανότητα εντοπισμού καρκίνου με τη μαστογραφία κατά τη διάρκεια των 2 χρόνων μετά από τη θεραπεία διατήρησης μαστού.
1.454 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε θεραπεία διατήρησης μαστού και ήταν καταχωρημένες στη βάση δεδομένων των ασθενών του Intermountain Healthcare μεταξύ των ετών 2003 και 2007. Ως «σύντομες» προσδιορίστηκαν οι  μαστογραφίες που έγιναν σε χρόνο μικρότερο του έτους από τη διάγνωση της νόσου και αναζητήθηκε ο αριθμός των υποτροπών που αναγνωρίστηκαν από αυτές. Ο βαθμός κακοήθειας, το στάδιο, η εντόπιση και τα όρια εκτομής του αρχικού όγκου  αξιολογήθηκαν σε σχέση με την υποτροπή.
Από τις 1.454 ασθενείς που διαγνώστηκαν στην πενταετία της μελέτης , οι 1.386 υπεβλήθηκαν σύντομα σε μαστογραφία.  Ο μέσος χρόνος από τη διάγνωση έως την πρώτη μαστογραφία στην μεταθεραπευτική παρακολούθηση ήταν 6 μήνες. Σημειώθηκαν 3 υποτροπές στο σύστοιχο μαστό και μία στον ετερόπλευρο.  Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης σημειώθηκαν 16 υποτροπές στο σύστοιχο και 5 στον άλλο μαστό και 4 απομακρυσμένες υποτροπές της νόσου. Ενδιάμεσος χρόνος παρακολούθησης ήταν οι 19,8 μήνες και ο αντίστοιχος χρόνος ως την υποτροπή 18,1 μήνες. Η συχνότητα υποτροπής στο σύστοιχο μαστό στον πρώτο και δεύτερο χρόνο  ήταν 0,21% και 0,89% αντίστοιχα.  Από τις 25 υποτροπές, οι 17 βρέθηκαν μόνο με τη μαστογραφία. Υψηλός βαθμός κακοήθειας (odds ratio 4.0, p = 0.001), αρνητικοί οιστρογονικοί υποδοχείς (odds ratio 7.2, p = 0.0006) και αρνητικοί προγεστερονικοί (odds ratio 3.1, p = 0.046) σχετιζόταν με αυξημένη υποτροπή.
Στο συμπέρασμα τους οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μαστογραφία σε σύντομο χρονικό διάστημα ανακάλυψε 2,9 καρκίνους ανά 1.000 ασθενείς, που ήταν λιγότερη από τους 4,4 καρκίνους ανά 1.000 ασθενείς που ανακαλύφθηκαν στο ετήσιο μαστογραφικό έλεγχο την ίδια χρονική περίοδο. Έτσι ο ετήσιος μαστογραφικός έλεγχος είναι κατάλληλος για την παρακολούθηση ασθενών που υπεβλήθηκαν σε θεραπεία διατήρησης του μαστού.

Η μελέτη έχει παρουσιαστεί ως άρθρο στο περιοδικό International Journal of Radiation Biology and Physics (Πατήστε εδώ)
Και ως ανακοίνωση στο συνέδριο της ASCO 2010, δημοσιευμένη στη διεύθυνση

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ποια τα οφέλη της Μαγνητικής Τομογραφίας στον καρκίνο του μαστού

Γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου του μαστού θα πρέπει να υποβάλονται σε ετήσια μαγνητική τομογραφία μαστού επιπλέον της μαστογραφίας, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Radiological Society of North America (RSNA).
Οι οδηγίες της American Cancer Society (ACS) πρόσφατα συνιστούν ετήσιο έλεγχο με μαγνητική τομογραφία μαστού σε γυναίκες με γνωστή μετάλλαξη γονιδίου ή ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού. Εντούτοις δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνυγορούν υπέρ ή κατά της μαγνητικής τομογραφίας σε γυναίκες που έχουν ήδη παρουσιάσει καρκίνο του μαστού.
“Στη μελέτη μας χρησιμοποιώντας MRI έλεγχο μαστού στις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού εντοπίσαμε περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου σε σχέση με εκείνες με γνωστή μετάλλαξη γονιδίου ή οικογενειακό ιστορικό. Επίσης γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου ήταν λιγότερο πιθανό να επανελέγχουν περαιτέρω ή να υποβληθούν σε βιοψία για ψευδώς θετικό εύρημα της MRI μαστού”, δήλωσε ο Wendy B. DeMartini, M.D., καθηγητής Ακτινολογίας στο University of Washington Medical Center and Seattle Cancer Care Alliance στο Seattle.
Ο Dr. DeMartini και οι συνεργάτες του παρουσίασαν μία αναδρομική μελέτη με 1.026 γυναίκες που υποβλήθηκαν σε MRI μαστού. Από αυτές οι 327 είχαν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού ή γονιδιακή μετάλλαξη, ενώ οι 646 ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού. Η μελέτη αφορούσε τον Ιανουάριο του 2004 έως τον Ιούνιο του 2009.
Συνολικά η MRI (μαγνητική τομογραφία) μαστού ανέδειξε 25 από τις 27 συνολικά περιπτώσεις καρκίνου μαστού με ευαισθησία 92,6%.
Οι περιπτώσεις καρκίνου αφορούσαν σε διπλάσιο ποσοστό τις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού, παρά τις υπόλοιπες (3,1% σε σχέση με 1,6%). Η ειδικότητα στις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού ήταν 93,6% σε σχέση με το 86,3% για τις υπόλοιπες.
Βιοψία συστήθηκε στο 9,3% των γυναικών με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού σε σχέση με το 15% γυναικών με γενετική μετάλλαξη ή οικογενειακό ιστορικό. Η θετική προγνωστική αξία της βιοψίας ήταν υψηλότερη στις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού (35,7% με 12,2% στο άλλο γκρουπ γυναικών).
Ο Dr. DeMartini δήλωσε πως τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν πως χρεάζεται σκέψη για MRI έλεγχο μαστού στις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού, επιπλέον της μαστογραφίας και πως περισσότερες μελέτες όπως η παρούσα πρέπει να γίνουν για να δημιουργηθούν πρωτόκολλα διάγνωσης και χειρισμού για τις γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου μαστού.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Ο κίνδυνος καρκίνου που αποδίδεται στην πυκνότητα του μαστού επηρεάζεται από την τεκνοποίηση και την η ηλικία κατά την πρώτη γέννα;



Η μαστογραφική πυκνότητα συνδέεται ισχυρά και σταθερά με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Για να προσδιοριστεί αν αυτή η σχέση τροποποιείται από αναπαραγωγικούς παράγοντες ( τεκνοποίηση και ηλικία κατά την πρώτη γέννα) , συγκεντρώθηκαν στοιχεία από 4 έρευνες ασθενών – μαρτύρων που διεξήχθησαν σε Η.Π.Α. και Ιαπωνία. Για να ξεπεραστεί το θέμα της διαφοροποίησης στην αξιολόγηση της πυκνότητας, ένας παρατηρητής ξαναδιάβασε όλες τις μαστογραφίες, χρησιμοποιώντας ένα τύπο διαδραστικού λογισμικού με καθορισμένους σχετικούς προσδιορισμούς. …
1.699 περιπτώσεις καρκίνου μαστού και 2.422 μάρτυρες ( 74% μετεμμηνοπαυσιακές).
Συμπέρασμα: Αυτή η μελέτη δεν υποστηρίζει την υπόθεση ότι η τεκνοποίηση τροποποιεί τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού που αποδίδεται στην μαστογραφική πυκνότητα. Παρόλο που κάποια τροποποιητική επίδραση φάνηκε σε γυναίκες από τη Χαβάη, τέτοια σχέση δεν προέκυψε για τις άλλες τρείς περιοχές των αντίστοιχων ερευνών.

( Στην έκδοση: Online first)
Πηγή
Πηγή 2

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Ακρίβεια της προληπτικής μαστογραφίας σε ηλικιωμένες γυναίκες




Στόχος της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Roentgenology , τον  Νοέμβριο του 2011 ήταν να προσδιορίσει την ακρίβεια και το ποσοστό ανίχνευσης καρκίνων στο πλαίσιο του μαστογραφικού προληπτικού ελέγχου ηλικιωμένων γυναικών.
Οι ερευνητές χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη βάση δεδομένων του Vermont, από τα έτη 1996 - 2006, υπολόγισαν την  ευαισθησία, την ειδικότητα, την θετική προγνωστική αξία, την αρνητική προγνωστική αξία και την συχνότητα ανακάλυψης καρκίνου του μαστού 96.193 γυναικών ηλικίας από 50 έως 101 ετών που πραγματοποίησαν 403.448 μαστογραφίες.
Η ευαισθησία της προληπτικής μαστογραφίας ( μαστογραφίας διαλογής) μετρήθηκε αυξημένη από 77,3% για την ηλικιακή ομάδα 50 με 59 ετών σε 93,8% για την ομάδα μεταξύ των ετών 90 και 101 (P=0,015).
Η εξειδίκευση αυξήθηκε από το 98,7% στην ηλικία των 50 έως 59 ετών στο 98,8% στην ηλικία 90 με 101 (P<0,001).
Η συχνότητα ανακάλυψης του καρκίνου αυξήθηκε από 3,7 περιπτώσεις ανά 1.000 μαστογραφίες στην ηλικία των 50 έως 59, στις 14,4 περιπτώσεις ανά 1.000 μαστογραφίες στην ηλικία των 90 έως 101 ετών (P<0,001).
Ο επιπολασμός του καρκίνου του μαστού αυξήθηκε από το 4,8 στο 15,4 με την αύξηση των ετών ( μέτρηση ανά ηλικιακή ομάδα), όπως συνέβη και στη θετική προγνωστική αξία, που αυξήθηκε από 22,2% στο 55,6% (P<0,001).
Δεν υπήρχε ένδειξη ότι ο δείκτης σωματικής μάζας, η πυκνότητα του στήθους ή άλλοι παράγοντες επηρέασαν τις μετρήσεις.
Οι όγκοι στις ηλικιωμένες γυναίκες ήταν πιο μικροί, ορμονοθετικοί και περισσότερο διηθητικοί..
Συμπερασματικά, οι συγγραφείς αναφέρουν ότι η προληπτική μαστογραφία είναι πιο ακριβής στις ηλικιωμένες απ’ ότι στις νεαρής ηλικίας γυναίκες, γι΄ αυτό και πρέπει να προσεγγίζεται θετικότερα ο προληπτικός έλεγχος των γυναικών σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, λαμβάνοντας υπόψη ότι η μελέτη δεν ασχολήθηκε με την επίδραση της προληπτικής μαστογραφίας στη θνησιμότητα ή στην πορεία των ασθενών στις οποίες διαγνώστηκε καρκίνος του μαστού.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Καρκίνος του μαστού σε πολύ νεαρές γυναίκες ( έως 25 ετών)



Ομάδα ερευνητών μελέτησε την επίπτωση του καρκίνου του μαστού και την επιβίωση, τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία σε ασθενείς νεότερες των 25 ετών. Η έρευνα που πραγματοποίησε ήταν μία πληθυσμιακή, περιγραφική αναδρομική μελέτη στο OlmstedCounty, της Μινεσότα, με χρησιμοποίηση στοιχείων από το Rochester EpidemiologyProject. Η μελέτη συμπεριέλαβε κορίτσια και γυναίκες ηλικίας μικρότερης των 25 ετών με ιστολογικά επιβεβαιωμένο καρκίνωμα μαστού που διαγνώστηκαν μεταξύ των ετών 1935 και 2005. Σε ένα ποσοστό συμπεριελήφθησαν και μη μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που παρουσιάστηκαν σε κάποια νοσηλευτική μονάδα εκείνο το χρονικό διάστημα. Κύριο κριτήριο αξιολόγησης ήταν η ηλικιακά προσαρμοσμένη επίπτωση, η 5-ετής επιβίωση και η κλινική εμφάνιση του ΚΜ.
Με τέσσερα περιστατικά καρκίνου μαστού που παρατηρήθηκαν στις κατοίκους της Olmsted County σε 1.201.539 ανθρωπο-έτη, η ετήσια ηλικιακά προσαρμοσμένη επίπτωση του καρκίνου του μαστού σ’ αυτόν τον ηλικιακό πληθυσμό υπολογίστηκε στα 3,2 ανά εκατομμύριο ( 95%CI, 0,1-6,2). Και οι τέσσερις, καρκίνοι συνέβησαν στην ηλικιακή ομάδα των 20-24 ετών (ειδική στην συγκεκριμένη ηλικιακά ομάδα επίπτωση, 16,2 ανά εκατομμύριο). Οκτώ πρόσθετες περιπτώσεις ΚΜ αναγνωρίστηκαν σε μη μόνιμους κατοίκους.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι η καθυστέρηση στη διάγνωση ήταν συνήθης, ενώ όλα τα περιστατικά είχαν τουλάχιστον ένα χαρακτηριστικό στο κλινικό ιστορικό τους ή στην κλινική εξέταση ή στην απεικονιστική διερεύνηση, που ενέβαλε σε υποψίες για επιθετικό νεόπλασμα.
Στο συμπέρασμα τους οι συγγραφείς του άρθρου που παρουσιάστηκε στο περιοδικό Obstetrics & Gynecology του Σεπτεμβρίου (Obstet Gynecol.2011;118(3):529–536) καταλήγουν πως στις πολύ νέες γυναίκες ο καρκίνος του μαστού είναι πολύ σπάνιος και συνδέεται με καθυστερημένη διάγνωση και συνήθως με ανησυχητικά χαρακτηριστικά που απαιτούν βιοψία.  
Οι συγγραφείς στο άρθρο τους εκτιμούν ότι βιοψία ( ανοικτή ή με ευρύστομη βελόνη) σε μάζα στο μαστό μίας νεαρής γυναίκας συστήνεται:
  1. Όταν η ασθενής έχει ιατρικό ιστορικό που εγείρει υποψίες, όπως ιστορικό κακοήθειας, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού ή ωοθηκών σε νεαρή ηλικία, ιστορικό μεταλλάξεων στα BRCA γονίδια, μία ταχέως αυξανόμενη μάζα ή συστηματικές εκδηλώσεις κακοήθειας.
  2. Όταν η κλινική εξέταση διαπιστώνει πυρετό, απώλεια βάρους, αναιμία, συστηματική λεμφαδενοπάθεια, άλλες μάζες ή ηπατο-σπληνομεγαλία. Άλλα ευρήματα που θα πρέπει να εγείρουν υπόνοιες ( και να απαιτήσουν βιοψία) είναι σκληρή μάζα με ανώμαλη περιφέρεια, εισολκή δέρματος, μασχαλιαία λεμφαδενοπάθεια ή συνδυασμός των παραπάνω, διαταραχή της αρχιτεκτονικής ή ασυμμετρία των μαστών, αιματηρή ρύση θηλής από ένα πόροή μάζα μεγέθους 5 εκ. ή μεγαλύτερης.
  3. Αν τα συμπτώματα επιμένουν χωρίς να υποχωρούν για 3- 4 μήνες.
  4. Αν υπάρχουν πολλαπλές ή αμφοτερόπλευρες μάζες
  5. Όταν η επεικονιστική διερεύνηση αναδείξει ύποπτα ευρήματα. 
Πηγή

Η επιταχυνόμενη μερική ακτινοβόληση του μαστού (APBI) είναι αποτελεσματική σε μερικούς υποτύπους καρκίνου



Συμπόσιο για τον καρκίνο του μαστού, Abstract 83, 2011, San Francisco, California
          H APBI (Accelerated Partial Breast Irradiation) φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε καρκίνους μαστού που έχουν πτωχή πρόγνωση. Η ακτινοβολία στη συγκεκριμένη μελέτη όπου συμμετείχαν 516 ασθενείς δόθηκε είτε ως ενδοϊστική βραχυθεραπεία (n=221), είτε ως βραχυθεραπεία με μπαλόνι (Mammosite) (n=201), είτε ως τρισδιάστατη σύμμορφη

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Μαγνητική Μαστογραφία και η τεχνική της


Ο μαστός αποτέλεσε ένα από τα πρώτα πεδία εφαρμογής της Μαγνητικής Τομογραφίας (ΜΤ). Ωστόσο, ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '80 που η εισαγωγή στην κλινική πράξη των παραμαγνητικών σκιαγραφικών ουσιών αύξησε δραματικά την ευαισθησία της μεθόδου αναφορικά με την κύρια κλινική της ένδειξη, τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.
Σήμερα, η Μαγνητική Μαστογραφία (ΜΜ) είναι μέθοδος ευρέως αποδεκτή στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες. Στην Ελλάδα, δεν έχει ενσωματωθεί στην καθημερινή κλινική πράξη και εφαρμόζεται σε ελάχιστα κέντρα. Οι λόγοι είναι κυρίως δύο: ανεπαρκής ενημέρωση των κλινικών ιατρών, που ασχολούνται με τα προβλήματα του μαστού, σχετικά με τις ενδείξεις και τους περιορισμούς της μεθόδου και οι τεχνικές ιδιαιτερότητες αυτής.

Μαγνητική Μαστογραφία
Τυπική απεικόνιση ενός διηθητικού νεοπλάσματος (κόκκινο βέλος) και μιας δεύτερης μικρότερης εστιας (πράσινο βέλος) στο ίδιο τεταρτημόριο του δεξιού μαστού. Επάνω σειρά: Εγκάρσιες τομές των μαστών τεχνικής ΤΙ, πριν (α) και μετά (β) την ΕΦ έγχυση σκιαγραφικού. Κάτω σειρά: Εικόνα αφαίρεσης του δεξιού μαστού στο ίδιο εγκάρσιο επίπεδο (γ), καμπύλες μεταβολής της ΕΣ ως προς το χρόνο για τις δύο βλάβες (δ) και τρισδιάστατες ανασυνθέσεις ΜΙΡ του δεξιού μαστού (ε). Και οι δυο εστίες έχουν ανώμαλα όρια (γ) και εμφανίζουν έντονη πρώιμη πρόσληψη με ταχεία έκπλυση του σκιαγραφικού (καμπύλη τύπου 3, εικόνα δ). Η μεγαλύτερη βλάβη εμφανίζει περιφεριακά εντονότερη "δακτυλιοειδή" πρόσληψη (γ), ενώ συνυπάρχει γραμμοειδής πρόσληψη κατά μήκος παρακείμενων γαλακτοφόρων πόρων (εικόνα γ, μαύρα βέλη) και αυξημένη νεοαγγείωση στο δεξιό μαστό (εικόνα ε, βέλη).

Τεχνική

Α. ΜΜ χωρίς ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας: περιορίζεται στη μελέτη των ρήξεων των ενθεμάτων και, κατά δεύτερο λόγο, στη διάγνωση των κύστεων (όπου, συνήθως, αρκεί το υπερηχογράφημα). Η εξέταση γίνεται με την ασθενή σε πρηνή θέση και με τη χρήση ειδικού πηνίου μέσα στο οποίο τοποθετούνται ελεύθερα και συμμετρικά οι μαστοί. Λαμβάνονται εικόνες Τ1 και Τ2 προσανατολισμού, με και χωρίς συμπίεση του σήματος του λίπους ή της σιλικόνης. Οι μαστοί απεικονίζονται συνήθως σε εγκάρσιο επίπεδο, ενώ κατά περίπτωση η εξέταση συμπληρώνεται με οβελιαίες και στεφανιαίες τομές. Ανάλογα με την τεχνική και την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης, η διάρκεια της εξέτασης κυμαίνεται από 15 έως 40 λεπτά.
Β. ΜΜ με ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας: για την ανάδειξη ή τον αποκλεισμό νεοπλάσματος και περιενθεματικών φλεγμονών. Σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, είναι προτιμότερο να γίνεται μεταξύ 7ης και 13ης ημέρας του κύκλου. Η θέση εξέτασης και το πηνίο είναι ίδια όπως περιγράφηκαν παραπάνω. Αναφορικά με τις ακολουθίες παλμών, η εξέταση στηρίζεται στη λήψη εικόνων τεχνικής Τ1 (σε εγκάρσιο ή στεφανιαίο επίπεδο), με τη μορφή δυναμικής μελέτης πριν και μετά από ταχεία ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού και συμπληρώνεται από τομές τεχνικής Τ2. Η παραμαγνητική σκιαγραφική ουσία (χηλικές ενώσεις γαδολινίου) χορηγείται σε δόση 0,1-0,2mmol/Kgr Σ.Β. Η διάρκεια της εξέτασης, σε ένα σύγχρονο σύστημα ισχύος 1,5Τ, είναι περίπου 15 λεπτά. Πριν από την εξέταση απαιτείται χρονικό διάστημα 5-10 λεπτών για την προετοιμασία της ασθενούς, η οποία συνίσταται στην τοποθέτηση ενός φλεβοκαθετήρα στο αντιβράχιο, μέσω του οποίου θα γίνει η ενδοφλέβια έγχυση του σκιαγραφικού. Η διάρκεια της μελέτης της εξέτασης ποικίλλει ανάλογα με το κλινικό πρόβλημα και, κατά μέσο όρο, είναι 30 λεπτά περίπου.

Διαγνωστικά κριτήρια ΜΜ

Αναζητούνται εστίες πρόσληψης της σκιαγραφικής ουσίας και αξιολογείται η μορφολογία τους (έκταση της πρόσληψης, σχήμα και περίγραμμα της παθολογικής περιοχής, παρουσία διαφραγματίων, περιφερικά εντονότερη σκιαγραφική ενίσχυση) και το πρότυπο σκιαγραφικής ενίσχυσης (δηλ. η καμπύλη μεταβολής της έντασης σήματος - ΕΣ αυτής ως προς τον χρόνο, μετά την έγχυση του σκιαγραφικού).

Απεικόνιση κακοήθων νεοπλασμάτων στη ΜΜ

Απεικονίζονται σαν εστίες έντονης πρόσληψης που, μερικές φορές, εμφανίζουν τη σχεδόν παθογνωμική για καρκίνο περιφερική δακτυλιοειδή σκιαγραφική ενίσχυση (το 14% των καρκίνων). Το περίγραμμα της βλάβης είναι συνήθως ασαφές και το σχήμα της ανώμαλο (στο 95% των περιπτώσεων) ή μπορεί να απεικονίζεται με τη μορφή σκιαγραφικής ενίσχυσης κατά μήκος γαλακτοφόρων πόρων. Τυπικά, παρατηρείται έντονη πρόσληψη του σκιαγραφικού (αύξηση της ΕΣ περισσότερο από το 100% της αρχικής τιμής) και πρώιμη προσέγγιση της μέγιστης τιμής σκιαγραφικής ενίσχυσης (κορύφωση της ΕΣ νωρίτερα από το 3ο λεπτό). Το πρότυπο αυτό έχει παρατηρηθεί στο 90-95% των διηθητικών καρκίνων και συνήθως ακολουθείται από ταχεία έκπλυση του σκιαγραφικού. Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχουν καρκίνοι που είτε εμφανίζονται ως εστίες διάχυτης και ασαφώς οριοθετημένης σκιαγραφικής ενίσχυσης είτε ως εστίες με ομαλό και σαφές περίγραμμα (5% των καρκίνων, κυρίως βλεννώδεις και μυελοειδείς) ή εμφανίζουν μέτριου βαθμού και καθυστερημένη σκιαγραφική ενίσχυση (αρκετοί λοβιακοί καρκίνοι). Στις περιπτώσεις αυτές, δεν είναι εύκολη η διάκριση από καλοήθεις παθήσεις. Το πορογενές καρκίνωμα in situ (DCIS) μπορεί να εμφανίσει οποιουδήποτε τύπου ή και καθόλου πρόσληψη.

Απεικόνιση καλοήθων παθήσεων στη ΜΜ

Τα ιναδενώματα απεικονίζονται τυπικά σαν σαφώς περιγεγραμμένες και ομαλού σχήματος εστίες πρόσληψης σκιαγραφικού και μερικές φορές φέρουν χαρακτηριστικά εσωτερικά διαφραγμάτια. Καλοήθεις μαστοπάθειες απεικονίζονται ως ασαφώς περιγεγραμμένες εστίες ή ως πιο εκτεταμένες περιοχές πρόσληψης. Τόσο τα ιναδενώματα όσο και οι καλοήθεις μαστοπάθειες τυπικά εμφανίζουν αμελητέα έως μέτρια σκιαγραφική ενίσχυση και αργή πρόσληψη της σκιαγραφικής ουσίας. Ωστόσο, νεαρά αγγειοβριθή ιναδενώματα (το 30% περίπου των ιναδενωμάτων στις νέες γυναίκες) και εστίες έντονης υπερπλαστικής μαστοπάθειας (όπως σκληρυντική αδένωση, αποκρινής μεταπλασία) μπορεί να εμφανίσουν μεγάλου βαθμού σκιαγραφική ενίσχυση και γρήγορη πρόσληψη της σκιαγραφικής ουσίας, οπότε είναι πολύ δύσκολη η διαφορική διάγνωση από καρκίνο. Εως και 70% των αγγειοβριθών ιναδενωμάτων έχουν υψηλό σήμα στις εικόνες τεχνικής Τ2.

Ενδείξεις ΜΜ

1. Προεγχειρητικά: (α) όταν υπάρχουν κλινικά ή μαστογραφικά ευρήματα ύποπτα για καρκίνο και η βλάβη δεν είναι προσπελάσιμη για σήμανση ή βιοψία, (β) σε γνωστό ή πολύ πιθανό καρκίνο, για ακριβή καθορισμό της έκτασής του και αποκλεισμό άλλων εστιών (ιδίως σε πυκνούς μαστούς) όταν σχεδιάζεται συντηρητική επέμβαση.
2. Αποκλεισμός καρκίνου σε ασθενείς υψηλού κινδύνου: ιδίως σε μαστούς πυκνούς ή με ενθέματα/πλαστική επέμβαση όπου περιορίζεται σημαντικά η ευαισθησία της μαστογραφίας. Πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες δείχνουν σημαντική υπεροχή της ΜΜ, έναντι της κλασικής μαστογραφίας, στην πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες υψηλού κινδύνου και ιδίως σε φορείς ογκογονιδίων.
3. Αναζήτηση πρωτοπαθούς εστίας σε μεταστατικό καρκίνο: όταν η μαστογραφία είναι αρνητική.
4. Ανεγχείρητος καρκίνος: εκτίμηση της τοπικής ανταπόκρισης στη θεραπεία.
5. Αμεσα μετεγχειρητικά: για τον εντοπισμό υπολειμματικής νόσου όταν η ιστολογική εξέταση του υλικού συντηρητικής επέμβασης δείχνει διηθημένα εγχειρητικά όρια.
6. Μετεγχειρητική παρακολούθηση: διάγνωση ή αποκλεισμός υποτροπής ή νέας εστίας, διάκριση υποτροπής από ουλώδη ιστό. Προτιμάται να γίνεται 3-6 μήνες μετά το χειρουργείο και 12-18 μήνες μετά το τέλος της ακτινοθεραπείας.
7. Ελεγχος ενθεμάτων: διάγνωση ρήξεων και περιενθεματικής φλεγμονής.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχτεί και επεμβατικές τεχνικές με την καθοδήγηση του μαγνητικού τομογράφου, για προεγχειρητική σήμανση ή διαδερμική βιοψία ύποπτων εστιών που είναι εμφανείς μόνο στη ΜΜ.
Η γερμανική πολυκεντρική μελέτη που ολοκληρώθηκε το 1997 και αξιολόγησε 12.000 εξετάσεις ΜΜ, ανέδειξε συνολική ευαισθησία της μεθόδου για διηθητικό καρκίνο 98-99.5% και για DCIS 80-99%. Στην ίδια μελέτη, η ειδικότητα κυμάνθηκε από 30-90%.
Η ΜΜ δεν ενδείκνυται για: προσυμπτωματικό έλεγχο του γενικού πληθυσμού, ύποπτες βλάβες ή μικροαποτιτανώσεις που είναι προσπελάσιμες για διαδερμική σήμανση ή βιοψία με τις κλασικές μεθόδους, κατά την κύηση ή γαλουχία, όταν υπάρχουν σημεία φλεγμονής του μαστού.

Συμπερασματικά

Η ΜΜ με ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού είναι η πιο ευαίσθητη από τις συμπληρωματικές της μαστογραφίας απεικονιστικές μεθόδους. Λόγω της μέτριας ειδικότητάς της, οι εφαρμογές της περιορίζονται σε επιλεγμένες προβληματικές περιπτώσεις όπου οι συμβατικές μέθοδοι δεν είναι επαρκείς και η διαδερμική βιοψία ή σήμανση δεν είναι εφικτή. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η χρήση της ΜΜ ως μοναδικής απεικονιστικής μεθόδου ή η αξιολόγησή της χωρίς συσχέτιση με τη μαστογραφία δεν αποτελούν σωστή διαγνωστική πρακτική.

Δημοσίευση: Περιοδικό mastologia, τεύχος 1
Επιμέλεια: Αρκάδιος Ρουσάκης
Τμήμα Αξονικής και Μαγνητικής Τομογραφίας ΔΘΚΑ «Υγεία»